ქალაქი შეუბრალებლად შთანთქავს სოფელს, იქ სადაც ადრე ნახირი ძოვდა ახლა ჭაბურღილები უნდა აღიმართოს. ბუნებასთან სრულ ჰარმონიაში მიედინება შთამომავლობით მწყემსის, ალალი და პატიოსანი სოსანას ყოველდღიურობა. იგი არ უფიქრდება კითხვებს, რომლებსაც ცხოვრება წამოჭრის და ერთ დღეს ისინი ყველა ერთად გადაულახავ დილემად აღიმართებიან მის წინაშე. სოსანა მთელ დღეებს მწვანე ველზე ნახირში ატარებს. სოფლიდან ცოლ-შვილსაც ჩამოიყვანს.სურს შვილს მწყემსური ცხოვრება შეაყვაროს. გეოლოგები ველზე სადაც ნახირი ძოვდა ნავთობს აღმოაჩენენ და ჭაბურღილები უნდა აღმართონ. კოლმეურნეობა მოითხოვს სოსანამ ჯოგი ფერმას ჩააფაროს. სოსანას ცხოვრებაც აერევა, ცოლი მიატოვებს. მწყემსი ცვლილებებს ვერ ეგუება, სურს წინაპართა წესით იცხოვროს და მათ სიახლოვეს დაიმარხოს. აღარც ცოლ-შვილი, აღარც საქონელი… სოსანა დათოვლილ ველზე დაკარგულ ნახირს დაეძებს.