გმირისათვის წარმოსახვა, განცდა – ერთადერთი გზაა ამ სამყაროდან სულიერ სამყაროში გაჭრისა. – ის თავის ოცნებაში – იდიალურ გარემოში წარმოიდგენს მშვენიერ გოგონას ვიოლინოთი ხელში, რომელსაც თითქოსდა თვითონ ყრუმუნჯი თხოვს გოგონას დაუკრას ვიოლინოზე, გაკვირვებული გოგონა მიუხედავად იმისა, რომ მის წინ ყრუმუნჯია, მაინც ასრულებს თხოვნას. დაუკრავს. გმირი მუსიკით აღფრთოვანებული გოგონას მიუძღვნის ლექსს. გოგონა გაოგნებულ მდგომარეობაში ყრუ მუნჯის ჟესტიკულაციით არკვევს, რომ მის წინ ყრუ მუნჯი არ ყოფილა, არამედ ყველაფერი ეს იყო ლამაზი ტყუილი, ორივე გახარებული ერთმანეთს ჩუქნიან სიცილს.