ხევსურებმა ორი ქისტი მოკლეს. ადათის მიხედვით, ქისტებმა თანამოძმეთა სისხლი უნდა აიღონ. ხევსურთა გასაოცრად ისინი უარს იტყვიან შურისგებაზე. მოკლულებს სოფლის საზღვართან მიწას მიაბარებენ და ხევსურებს შერიგების ნიშნად სეპარატორს დაუტოვებენ. ხევსურებს შერიგების არ სწამთ. სეპარატორს დაამტვრევენ, შერიგების მომხრე მგელიას კი მოკლავენ. ქისტების უდანაშაულობაში დარწმუნებული მგელიას ძმა თორღვაი სისხლის აღებას არ აპირებს. თანასოფლელები ლაჩრად ჩათვლიან, საცოლეც მიატოვებს. თორღვაი ხალხს დაუმტკიცებს, რომ შუღლის გამღვივებლები ახალი ცხოვრებით უკმაყოფილო ქისტი და ხევსური ბობოლები არიან.