ერთი შეხედვით მოსაწყენია ფერმის მუშათა და მწყემსთა ცხოვრება. ყოველი დღე ერთმანეთს გავს, თუმცა ერთფეროვნების შრომით მოგროვილი კმაყოფილების გრძნობა თან ახლავს. საღამოობით ძროხის მოწველას, რომ მორჩებიან ნაჯაფ-ნაშრომი ალექსი, ივანე, ლელა, კობა და ქრისტინე კოცონს შემოუსხდებიან და გემრიელად ივახშმებენ. შემდეგ გარმონზე ,,ქალისა და ვაჟისას“ დაამღერებენ.