მიწისძვრის დროს გოგის მშობლები დაეღუპება. მათი ძებნის დროს მძიმედ დაჭრილ და დასახიჩრებულ კიკოს წააწყდება და ნანგრევებიდან ამოიყვანს. დაობლებულ გოგის სადგურის უფროსი შეიფარებს, კიკოს კი სამკურნალოდ თბილისში გაგზავნიან. გოგის კიკოზე დარდი არ ასვენებს და თბილისს მიაშურებს, მეეზოვეს შეეკედლება და თავს ფეხსაცმელების წმენდით ირჩენს, თან კიკოს საავადმყოფოში ყოველდღე ნახულობს. საავადმყოფოდან გამოწერილი კიკოც მეეზოვესთან შეაფარებს თავს. მეგობრები სამხატვრო სასწავლებელში ეწყობიან, კიკო ფეხით ხატვას სწავლობს.