ლანა ღოღობერიძე: დღესაც უდიდესი ნოსტალგიით მახსენდება ჩემი პირველი მხატვრული ფილმის – „ერთი ცის ქვეშ” გადაღების პროცესი, როცა ყველანი ახალგაზრდები ვიყავით და ერთნაირად შთაგონებულნი ვმუშაობდით. ფილმის პირველი ნოველის „თავადის ქალი მაიას“ ცენტრალური ეპიზოდი იყო სახალხო დღესასწაული, სადაც კულმინაციას აღწევს მაიას ვნება – შურისძიების წყურვილი. ეს უნდა გადაგვეღო ღამით, ზღვის პირას, სანაპიროზე. ეპიზოდი ჩაფიქრებული მქონდა, როგორც მაიას გრძელი, დაძაბული გავლები. ამისთვის გვჭირდებოდა გრძელი, მიხვეულ-მოხვეული ლიანდაგი და ურიკა. ამ ურიკაზე დაყენებული კამერა უნდა დასდევნებოდა მაიას, რომელიც მიარღვევს ხალხს, რათა იპოვოს ამბაკო და გაგზავნოს ის კარავში, მისი მოღალატე შეყვარებულის მოსაკლავად. მუშაობის პროცესში აღმოჩნდა, რომ ზღვის პირას ღამით ასეთი გრანდიოზული „მასოვკის“ გადაღება კამერის რთული მოძრაობით, უბრალოდ, შეუძლებელი იყო. მაშინ გაჩნდა თავხედური იდეა, გადაგვეღო ღამის მთელი სცენა კინოსტუდიაში, ეგრეთ წოდებულ, დიდ პავილიონში, რომელიც მართლაც უზარმაზარი იყო. აი, ამ პავილიონში სატვირთო მანქანებით მოვზიდეთ ქვიშა, წარმოიდგინეთ, რამდენი! ლევანმა (ოპერატორი) პავილიონის ჭერზე ააშენა განათების საოცარი ქსელი. გადასაღები მოედანი ავავსეთ ადამიანებით, ურმებით, კარვებით, ცხენებით… ბოლოს და ბოლოს, შევუდექით გადაღებას. სხვათა შორის, არასოდეს არავის უფიქრია, რომ მაიას ტრაგედია თამაშდებოდა დახურულ სივრცეში, დიგებით განათებულ პავილიონში და არა მღელვარე ზღვის თვალუწვდენელ სანაპიროზე. ამავე ნოველის გადაღების დროს მახსენდება კინოცხოვრებისთვის დამახასიათებელი პარადოქსი: ზაფხულში ვერ მოვახერხეთ მაიას თვითმკვლელობის გადაღება. შეუმჩნევლად დადგა ნოემბერი, ანაკლიაში აცივდა და ჩვენ გამოუვალ მდგომარეობაში აღმოვჩნდით. სიცივის მიუხედავად, სასწრაფოდ უნდა გადაგვეღო მაიასა და დაფინოს ზღვაში შესვლისა და მაიას დახრჩობის სცენა, რადგანაც სულ ცოტა ხნის მერე ამაზე ფიქრიც კი შეუძლებელი იქნებოდა. ამ ეპიზოდის გადასაღებად სპეციალური ესტაკადა ავაშენეთ, რომელიც ღრმად შედიოდა ზღვაში. ესტაკადაზე დავდგით ლიანდაგი და ურიკა და იქიდან ვიღებდით მაიას ზღვაში შესვლას. ზღვა საშინლად ცივი იყო, ლიანა ასათიანი და ციცინო ციციშვილი გათოშილები იდგნენ ნაპირზე და ჭეშმარიტი მსახიობური თავგანწირვით სვამდნენ არაყს, რათა შიგნიდან მაინც გამთბარიყვნენ. ბევრი წვალების მერე გადავიღეთ აუცილებელი დუბლები, რამაც ნამდვილი შვება მოგვგვარა და რაც მთავარია, ამ ექსპერიმენტის მერე მსახიობებს სურდოც კი არ შეჰყრიათ წყარო: http://old.tbiliselebi.ge/index.php?newsid=268457689