ერლომ ახვლედიანი: „სცენარზე მე და დათო ჯავახიშვილი ერთად ვმუშაობდით. თავიდან ვფიქრობდით, რომ ის მერაბ კოკოჩაშვილისთვის შეგვეთავაზებინა, მაგრამ მოხდა ისე, რომ როდესაც მუშაობა დავასრულეთ, ამ დროს მერაბ კოკოჩაშვილი სხვა ფილმს იღებდა. მგონი, სცენარი არც კი წაუკითხავს. ნოდარ მანაგაძე კი ძალიან დაინტერესდა ამ ისტორიით და კარგადაც მოირგო ეს სცენარი. ჯერ ერთი, მართლა საინტერესო ჯგუფი შეიკრიბა, მეორეც, მშვენივრად გამოიყენა ადგილობრივი მოსახლეობა (გადაღებები მესხეთში მიმდინარეობდა), განსაკუთრებით ბავშვები… პოემაში შესანიშნავადაა დახატული უბრალო გლეხკაცი, რომლისთვისაც მთავარი სამშობლოს სიყვარული და ერთგულებაა. მისი ცოლი და დედა ჩივიან კიდეც ერეკლე მეფესთან, სულ გარე-გარე დადის, სახლში არ ჩერდებაო. ერთ ადგილას ცოლი იმასაც ამბობს, გვერდით ძლივს დავიწვინეო. ჩვენი სცენარის მიხედვით კი, ივანეს ცოლი არ ჰყავს, სულ ტყე-ღრეშია და დრო არ აქვს, რომ ცოლი ითხოვოს, არც ფიქრობს ოჯახის შექმნაზე, ამიტომ ძალით დასწერენ ჯვარს. ზოგიერთმა კი დააბრალა, ივანე აბრაგიაო, მაგრამ ეს არის ნამდვილი ქართველი გლეხი, ჩუმი, მაგრამ ვაჟკაცი, რომლისთვისაც მთავარი სამშობლოს სიყვარულია“.

როგორ იღებდნენ „ივანე კოტორაშვილის ამბავს“