ჯარიდან დაბრუნებული ემზარი ხის ჭრის საქმეს მოკიდებს ხელს, რომლის მეტოქეც არის გუალი. გუალი იბრძვის დიდებისკენ და ყველა მეთოდით ცდილობს გეგმის გადაჭარბებას, რის გამოც ის არც ახალგაზრდა ხეებს ინდობს მოსაჭრელად. მიუხედავად იმისა, რომ თამარი გუალისადმი სიყვარულს გამოხატავს, ყველას მოუყვება თუ როგორი მეთოდებით მუშაობს გამარჯვებისკენ. სახალხო შეკრებაზე გამარჯვების დროშას ემზარს გადასცემენ. გუალი დოღშიც ჩამორჩება ემზარს. ამას ემატება ისიც, რომ გუალის სატრფო ემზარს მიყვება ცოლად. ამის მერე გუალი შეიცვლება, ხალხთან აღარ ურთიერთობს და ცდილობს მეტოქეზე შური იძიოს. წვიმიან ამინდში გუალი პირწმინდად ჭრის ყველა ხეს. ემზარი ცდილობს მის შეჩერებას, მაგრამ გუალი ხელს კრავს და ხრამში გადაჩეხავს. და როდესაც ემზარის ძებნას დაიწყებს ხალხი, გუალის სინდისი შეაწუხებს. ჩადის ხევში და დაშავებული ემზარი გამოყავს.